De sfeer van de werf vind je nergens anders in de stad, aldus Frank Alsema, directeur van Stichting NDSM Werf Oost. ‘Die creatieve energie, die is goud waard.’
Of je nu samen met de burgermeester Koninginnedag viert op de hellingbaan, een creatieve horeca hotspot opent aan Strand Noord of verkleed als een tros-tomaat komt clubben op Valtifest, volgens Frank Alsema heeft iedereen die naar de NDSM-werf komt een droom. ‘Niet alleen de ondernemers en kunstenaars die hier werken. Ook de bezoekers: een dag vrijheid, een dag creativiteit, een dag jezelf ontplooien, je hoofd is vrij, je mag fantaseren, je mag spelen, op allerlei niveaus.’
Regisseur
Zelf kwam de oud-regisseur en producent – van VPRO-programma’s en crossmediale, interactieve games – naar de werf door ‘voor het eerst in mijn leven gewoonweg te solliciteren’ als directeur bij Stichting NDSM Werf Oost. Hij is verantwoordelijk voor het beheer en de programmering van tien hectare buitengebied. ‘Voor mij komt hier alles samen. Theater, kunst, de combinatie van zakelijk en creatief, fysiek en digitaal. Het is alleen een écht decor, weerbarstig, met echte mensen. Het is een playground. Ik kan het spel niet in mijn eentje spelen, maar wel spelregels aanpassen. En dan kijken wat er gebeurt. Spannend: een potje pieren valt niet te regisseren, maar in de schoonheid van die chaos, ontstaan prachtige beelden.’
Ieder zijn eigen festival
De NDSM als broedplaats voor nieuwe evenementen. Het Over het IJ-festival ontstond er, Robodock werd er groot.
‘We zijn een wérf, waar gebouwd wordt, geknutseld, uitgevonden, op alle gebieden, dus óók op festivalgebied.’
Alsema lonkt naar spannende kunstfestivals en hoopt vurig dat hij theatergroep Dogtroep ‘weer op de helling krijgt’, maar zoekt ook de breedte in het festivalaanbod. ‘Ook de Noorderling die van het Nederlandse lied houdt moet hier terecht kunnen. We zijn in gesprek over een event ter ere van 400-jaar Turkije. Heel toepasselijk: Turken hebben hier op de werf gewerkt. We organiseren de Week van de Vrijheid rondom Koninginnedag met leuke, experimentele dingen die in de stad niet meer kunnen. En ik wil meer die digitale paraplu. Ik heb niet voor niets Picnic hierheen gehaald. Met nieuwe media en technologie kun je het verleden laten zien, maar ook een ander soort festivals organiseren, waarbij het publiek zelf bepaalt wat er gebeurt. Eigenlijk zou iedereen hier zijn eigen festival moeten kunnen bouwen.’
Grootse kunst
Toch is er de komende jaren een speerpunt, namelijk beeldende kunst in de openbare ruimte. ‘Het wordt steeds drukker op de werf en beeldende kunst geeft relatief weinig overlast. Maar er is hier wel ruimte voor het grote gebaar. Je zit hier dichter op de kunst, dichter op het experiment. Die creatieve energie die je hier voelt, die is goud waard. Je voelt dat er hier gemaakt wordt, je voelt de historie, de wind waait door je haren, je poriën staan open. Het is echter, ruiger, rauwer en puurder dan in de stad. En ik denk dat heel veel mensen dat heel graag willen.’
Selfmade city
Frank Alsema heeft ook een droom: de uitersten bewaren op de NDSM-werf. ‘Ruimte voor extremen betekent: ruimte voor alles. Dan ontstaat hier de komende 10 jaar een selfmade city, een conglomeraat die bestaat uit commercieel tegen heel simpel houtje touwtje, duurzaam en innoverend, waar nog steeds ruimte is voor iedereen: de man die met zijn renaultje jazz speelt op de hoek, twee zakenmannen met een iPad, een verliefd stelletje in een achenebbis bootje, kinderen die een hut bouwen. En dat allemaal in één frame.’ Let op Franks woorden: het IJ wordt het nieuwe centrum van Amsterdam. ‘En wij zitten in de mooiste bocht, met het mooiste uitzicht. En soms lukt het om dat uitzicht aan 10.000 mensen te geven.’
Door: Jona Dekker (tekst) en Tim Stet (foto)
Deze story is eerder gepubliceerd op de NDSM Portal : http://www.ndsm.nl/story/ndsm-is-een-playground/
